De eerste zondag in Pokhara
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Rianne
20 Augustus 2013 | Nepal, Pokhara
Op het moment dat Rianne opnieuw de 'zoutguns' voor de komende 'trekking' aan het maken is, ten koste van een T-shirt van Louis (Hugo B), ben ik weer in de pen geklommen.
Op zondag stond een bezoek aan de school en het weeshuis gepland. Uiteraard wilden wij zien waar onze meiden de afgelopen weken hebben gewerkt. Omdat de zondag een werkdag is in Nepal, konden wij het gehele ochtendritueel op de school meemaken. De draaimolen die de dag ervoor was afgeleverd stond nu vast in de grond en zo'n 100 kinderen stonden er als een bijenzwerm omheen. Grote pret en blijdschap.
Na het ochtendritueel zijn we met z'n vieren naar het weeshuis gelopen. Ik had een idee hierover gevormd maar ik schok toen ik de werkelijkheid zag. Je moet denken aan een soort pijpenlade van ongeveer 5 meter breed en 40 meter lang. Hierin een compleet weeshuis van 27 kinderen met Binod met zijn vrouw en vier kinderen. Maar toch een echt familie en warm gevoel. Diep respect voor Binod en zijn vrouw.
's Middags om vijf uur moesten we terugkomen voor het officiele afscheid. Hier werden onze meiden, in bijzijn van ons en alle kinderen, bedankt voor spullen (glijbaan, draaimolen, voetbaldoelen, spellen, leermiddelen etc.) maar ook met name voor hun inzet en visie op de gang van zaken. Dit werd afgesloten met het uitreiken van een certificaat. Wij (louis en wim) waren beretrots op onze meiden. En toen de kinderen vervolgens begonnen te zingen... Jullie begrijpen het wel.
Toen begon de vakantie pas echt. Ja, er gebeuren hier zoveel dingen, dat is bijna niet te beschrijven. Het volgende wil ik wel kwijt. Hebben jullie enig idee hoeveel mensen er in een kleine bus van 16 personen gaan? Nu, ik denk het niet.
Als wij denken dat de bus vol is met 16 zitplaatsen en ongeveer 10 staanplaatsen dan is voor de 'propper' van de bus, deze pas voor een kwart vol. De propper is dus de man die half uit de bus hangt, het geld int, ervoor zorgt dat de chauffeur regelmatig op de rem trapt om passagiers in te laden of uit te laten stappen.
Dit alles gebeurt op fluitsinalen of klappen tegen de zijkant van de bus. Afijn, toen na twee haltes ongeveer 46 personen in de bus zaten en wij shocking klem, werd duidelijk dat een ieder zijn voeten even moest optillen omdat er nog een vrachtwagenwiel naar binnen moest. Louis zat klem op 1.20 meter met drie Nepalese schoonheden, maatje 56. Een halte of vier verder stapten we gebroken en bezweet uit en strompelde we de eerste de beste kroeg in om het vochtverlies aan te vullen.
Wordt vervolgt (na de 'trekking').
Op zondag stond een bezoek aan de school en het weeshuis gepland. Uiteraard wilden wij zien waar onze meiden de afgelopen weken hebben gewerkt. Omdat de zondag een werkdag is in Nepal, konden wij het gehele ochtendritueel op de school meemaken. De draaimolen die de dag ervoor was afgeleverd stond nu vast in de grond en zo'n 100 kinderen stonden er als een bijenzwerm omheen. Grote pret en blijdschap.
Na het ochtendritueel zijn we met z'n vieren naar het weeshuis gelopen. Ik had een idee hierover gevormd maar ik schok toen ik de werkelijkheid zag. Je moet denken aan een soort pijpenlade van ongeveer 5 meter breed en 40 meter lang. Hierin een compleet weeshuis van 27 kinderen met Binod met zijn vrouw en vier kinderen. Maar toch een echt familie en warm gevoel. Diep respect voor Binod en zijn vrouw.
's Middags om vijf uur moesten we terugkomen voor het officiele afscheid. Hier werden onze meiden, in bijzijn van ons en alle kinderen, bedankt voor spullen (glijbaan, draaimolen, voetbaldoelen, spellen, leermiddelen etc.) maar ook met name voor hun inzet en visie op de gang van zaken. Dit werd afgesloten met het uitreiken van een certificaat. Wij (louis en wim) waren beretrots op onze meiden. En toen de kinderen vervolgens begonnen te zingen... Jullie begrijpen het wel.
Toen begon de vakantie pas echt. Ja, er gebeuren hier zoveel dingen, dat is bijna niet te beschrijven. Het volgende wil ik wel kwijt. Hebben jullie enig idee hoeveel mensen er in een kleine bus van 16 personen gaan? Nu, ik denk het niet.
Als wij denken dat de bus vol is met 16 zitplaatsen en ongeveer 10 staanplaatsen dan is voor de 'propper' van de bus, deze pas voor een kwart vol. De propper is dus de man die half uit de bus hangt, het geld int, ervoor zorgt dat de chauffeur regelmatig op de rem trapt om passagiers in te laden of uit te laten stappen.
Dit alles gebeurt op fluitsinalen of klappen tegen de zijkant van de bus. Afijn, toen na twee haltes ongeveer 46 personen in de bus zaten en wij shocking klem, werd duidelijk dat een ieder zijn voeten even moest optillen omdat er nog een vrachtwagenwiel naar binnen moest. Louis zat klem op 1.20 meter met drie Nepalese schoonheden, maatje 56. Een halte of vier verder stapten we gebroken en bezweet uit en strompelde we de eerste de beste kroeg in om het vochtverlies aan te vullen.
Wordt vervolgt (na de 'trekking').
-
20 Augustus 2013 - 21:27
Elles En Mario:
Hoi allevier, we hebben weer genoten van jullie update,gierend van de lach! Wat een toestand in die bus...
Wat een leuke foto's allemaal weer en de trots en vrolijkheid straalt er bij iedereen van af, mooi om te zien! Ongelofelijk,dat Binod voor zo veel kinderen zorg draagt.
We wensen jullie heel veel plezier de komende dagen, met hopelijk mooi uitzicht op de bergen! Zoutguns in de aanslag en gaan!! Tot snel,liefs van ons allemaal xxx -
21 Augustus 2013 - 10:43
Ria En Frans:
Hallo allemaal, wat een grappige verhalen over jullie busverhalen, links zitten om de himalaya goed te zien en nu weer met de opperpropper. we hebben er hard om gelachen. Voor jullie is het echter maar een week, het lachen zou je snel vergaan als dat hier ook zo gaat. Maar je schrijft gezellig dus we kijken uit naar de volgende mail en foto's. Geniet intussen verder van jullie welverdiende vakantie.
groetjes Frans en Ria -
21 Augustus 2013 - 12:06
Vader Bas.:
Hoi Meiden en mannen Alles wel met jullij zo ik gelezen heb maak er een gezellige week van Dat is jullij wel toevertrouwd Geniet er van Groetjes Vader Bas -
22 Augustus 2013 - 16:52
Jenny:
Ha, ha! Dat H Boss t shirt was natuurlijk zo'n Turkse nepper! -
23 Augustus 2013 - 13:06
Dick En Juul:
Wat een leuke update weer! Erg fijn dat jullie inzet echt gewaardeerd wordt.
Wat vliegt de tijd. Geniet van het laatste weekje vakantie.
Dikke kus Dick en Juul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
