Mole met een staartje.
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Rianne
05 Mei 2009 | Ghana, Tamale
Op de terugweg uit Mole beleefden we ook weer de nodige avonturen. Wij dachten dat we safe zaten: tenslotte moest de monteur ook weer terug naar Tamale, dus wat kan je onderweg gebeuren als je de monteur bij je hebt. Van alles!
De stoffige hobbelweg zorgde weer voor problemen: nog maar 50 km van Tamale verwijderd begon de taxi te schudden en te pruttelen. Ja hoor, daar stonden we langs de kant van de weg. Moesten we misschien toch nog in de compound overnachten. De schrik sloeg weer toe bij pa. Maar nee, als Piet constant zijn voet op het gaspedaal hield moesten we het redden tot aan Tamale. Met als gevolg inhaalmanoevres waarbij we (alweer) vreesden voor ons leven.
Natuurlijk kwamen we uiteindelijk toch veilig aan in Tamale.
Zaterdag 2 x geprobeerd te internetten: eerst een kwartiertje lopen in de bloedhete zon (38 gr.) om daarna bij het internetcafe aan te komen en te horen dat er geen stroom is. Dan maar weer terug ( 15 min. 38 gr.) Wel nog met de aannemer naar het weeshuis om precies uit te laten leggen wat de bedoeling is met de drainage. Daarna weer rondje internetcafe zonder resultaat.
Zondag naar de kerk waar het zoals altijd swingend aan toe ging. In de middag met een paar jongens uit het weeshuis naar het zwembad. Wij wilden Bash (een blinde jongen) meenemen, maar dat vond de directrice niet nodig: hij kon toch niks zien! Gelukkig maar dat we hem toch maar meegenomen hebben. Wat heeft hij genoten in het water! In zijn enthousiasme spetterde hij iedereen nat. Een genot om te zien hoeveel plezier hij had.
En gisteren, eindelijk: heeft pa zijn huwelijksaanzoek gehad!
Na onze afspraak bij Welfare in de stad om over het weeshuis te praten brachten we nog even snel een bezoekje aan aan nicht van Habiba, Hassanna. Pa werd door haar om zijn nek gevlogen en meteen ten huwelijk gevraagd. Op mijn vraag of hij niet te oud voor haar was (zij is 46), antwoordde ze: Nee hoor, zolang ik hem nog niet hoef te dragen....
Zijn dag kon niet meer stuk.
Rianne
De stoffige hobbelweg zorgde weer voor problemen: nog maar 50 km van Tamale verwijderd begon de taxi te schudden en te pruttelen. Ja hoor, daar stonden we langs de kant van de weg. Moesten we misschien toch nog in de compound overnachten. De schrik sloeg weer toe bij pa. Maar nee, als Piet constant zijn voet op het gaspedaal hield moesten we het redden tot aan Tamale. Met als gevolg inhaalmanoevres waarbij we (alweer) vreesden voor ons leven.
Natuurlijk kwamen we uiteindelijk toch veilig aan in Tamale.
Zaterdag 2 x geprobeerd te internetten: eerst een kwartiertje lopen in de bloedhete zon (38 gr.) om daarna bij het internetcafe aan te komen en te horen dat er geen stroom is. Dan maar weer terug ( 15 min. 38 gr.) Wel nog met de aannemer naar het weeshuis om precies uit te laten leggen wat de bedoeling is met de drainage. Daarna weer rondje internetcafe zonder resultaat.
Zondag naar de kerk waar het zoals altijd swingend aan toe ging. In de middag met een paar jongens uit het weeshuis naar het zwembad. Wij wilden Bash (een blinde jongen) meenemen, maar dat vond de directrice niet nodig: hij kon toch niks zien! Gelukkig maar dat we hem toch maar meegenomen hebben. Wat heeft hij genoten in het water! In zijn enthousiasme spetterde hij iedereen nat. Een genot om te zien hoeveel plezier hij had.
En gisteren, eindelijk: heeft pa zijn huwelijksaanzoek gehad!
Na onze afspraak bij Welfare in de stad om over het weeshuis te praten brachten we nog even snel een bezoekje aan aan nicht van Habiba, Hassanna. Pa werd door haar om zijn nek gevlogen en meteen ten huwelijk gevraagd. Op mijn vraag of hij niet te oud voor haar was (zij is 46), antwoordde ze: Nee hoor, zolang ik hem nog niet hoef te dragen....
Zijn dag kon niet meer stuk.
Rianne
-
05 Mei 2009 - 15:53
Marianne:
Wij komen wel op de bruiloft hoor!!!!!!!!!
-
05 Mei 2009 - 20:33
Louis:
He schatje zijn er nog foto's te bewonderen. -
06 Mei 2009 - 09:09
Janneke En Ad:
Bas wat zul je blij zijn als je weer in een auto rijdt die gewoon doet wat hij moet doen: rijden.
Voor wat betreft je aanzoek, dat zat er toch aan te komen, het zat in de lucht. Het lijkt er op dat de zorg daar goed geregeld is geen scootmobiel maar de vrouwen zijn daar zo sterk. Zou een mooi plaatje zijn hier in het dorp. Ze kan natuurlijk ook eerst op vakantie hier komen om te kijken of het leven hier een beetje meevalt, toch?
Bas het lijkt me een hele mooie reis met veel onverwachte indrukken en avonturen. Waar ga je volgend jaar naar toe?
groetjes. -
06 Mei 2009 - 09:47
Nel:
Dag Bas en Rianne,
Wat een verhalen kan Bas bij terugkomst vertellen. De halve Klundert hangt straks aan zijn lippen om toch maar niks van zijn smeu-ige verhalen te missen.
En dan nog een huwelijksaanzoek, mooier kan het niet worden.Geniet van alles wat je tegenkomt Groetjes, Nel -
06 Mei 2009 - 11:55
Theo En Gerda:
Hoi Rianne,
Jullie krijgen zo wel een hele internationale familie, kan je vader gelijk zijn nieuwe overhemd
showen op de bruiloft.
Veel plezier nog.
groetjes Theo en Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
