Eindelijk verbinding!

Ja, ja, het gaat dan nu eindelijk gebeuren: ik kan op het internet. Gisteren duurde het een half uur voordat ik ingelogd was, en toen viel de stroom uit: einde verhaal.

Zaterdag op Schiphol was een gekkenhuis: we deden er een uur over om naar de in-check balie van de KLM te komen, gelukkig werden we halverwege uit de rij gepikt om naar een rustigere balie te gaan, zodat we toch nog op tijd bij de gate waren. Eenmaal in het vliegtuig hadden we een extra stoel, dus dat weas lekker relaxed. In Accra stond Suni ons al op te wachten, en alle koffers waren ook goed aangekomen dus wat wil je nog meer. De volgende dag zijn we naar het strand gegaan. Daar hoorden we dat Jarue op zou treden (hoe je zijn naam schrijft weet ik niet: ik kon de hele gozer niet maar het schijnt een wereldberoemde rapper te zijn volgens Anouk). Hij zou om 4 uur optreden. Daar wilden we wel op wachten natuurlijk.
Maar om 12 uur begon het te hozen, en we konden weinig anders doen dan nog maar een biertje bestellen en wachten tot het weer droog werd. Anouk werd belaagd door de mannen en kreeg het ene na het andere huwelijksaanzoek. (ik heb ze allemaal bij haar weggeslagen hoor Hans, wees maar niet bang).Om 4 uur, en nog een paar biertjes later, werd het eindelijk droog. Maar toen moest het podium nog opgebouwd worden, dus het kon wel een uurtje later worden werd ons verteld. Geeft niks, nemen we toch nog een biertje! Ondertussen werd het steeds drukker en drukker, het zag letterlijk zwart van de mensen. En toen werd het donker, en nog steeds geen Jarue. Dus zijn we om half 7 maar afgedropen, omdat we het toch wel eng vonden zoveel mensen die je in het donker niet kunt zien, omdat ze zo zwart zijn. En we waren het ook wel zat na al dat wachten. Wie weet hoe lang het nog zou duren! Het is tenslotte Ghana. Jammer voor Jarue, maar Anouk vond hem toch niet zo goed. (Even dit opslaan voordat de stroom uitvalt) Wordt vervolgd!