de krokodillen van Paga

Woensdag 11 oktober. Op de verjaardag van mijn eerstgeborene verhuis ik naar de compound!
Maar eerst nog even een berichtje over onze belevenissen hier. Zaterdag zijn we bij de kroko's op bezoek geweest. Hassan had een taxi voor ons geregeld die ons voor 100 euri's naar Paga wilde brengen. 100 euri's! Dat geven we in een hele week nog niet uit, dus dat gaan we natuurlijk niet verbrassen in 1 dag tijd. Dan maar met de bus. Wij om half 8 op pad naar het tro-tro station. Kaartje gekocht, en toen het busje vol zat (na een half uur met maar liefst 22 man)konden we vertrekken. Ik zat lekker bij het raampje, tenminste, dat dacht ik. Tot ik er achter kwam dat het raampje niet dicht kon, toen zat ik wel erg op de tocht. En dat 2 en half uur lang. Maar warm had ik het in ieder geval niet meer. Na een tijdje ging regenen, en was ik in ieder geval niet meer nat van het zweet. In Bolgatanga aangekomen (na 160 km) moesten we nog 40 km met de gedeelde taxi, en toen waren we dan eindelijk bij de krokodillen. Daar was het een echte zakken-klopperij: je moest betalen voor de entree, voor een kippetje, dat ze de kroko's te eten gaven,voor de video-camera, enz. enz. Maar dat hadden wij er na 3 uur reizen wel voor over. Dus die mannen zwaaien aan de rand van de vijver met dat levende kippetje, en jawel hoor: al gauw kwam er eentje uit gekropen. Even een foto-moment, kippetje voeren, en klaar was Kees. Van de 200 kroko's die in de vijver zaten hebben we er maar 2 gezien! Maar ze zijn wel degelijk wild, en niet opgezet Theo! Paga ligt maar 1 km van Burkino Fasa, dus wij een fiets gehuurd, en fietsend de grens over. Kunnen we toch zeggen dat we daar ook geweest zijn. En toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Bolgatanga, waar we bij de Swad nog even gegeten hebben, en daarna weer met het busje naar Tamale, waar we om half 7 aan kwamen. Zondag zijn we uit eten geweest met Habiba, die ons bij haar thuis wilde uitnodigen. Het leek ons veiliger om haar mee uit eten te vragen. Voor het eerst heb ik weer eens sla op, met een tilapia-visje, en ik ben er niet eens ziek van geworden! Maandag ben ik met de directrice van het weeshuis luiers wezen kopen op de markt.(Pa, namens het weeshuis: heel erg hartelijk bedankt. Ze waren er verschrikkelijk blij meer, en konden ze heel erg goed gebruiken). Gisteren regende het keihard toen we naar ons werk moesten, en toen het eindelijk droog werd, waren we 3 uur verder voordat we op ons fietsje konden stappen. Karin had helemaal wel thuis kunnen blijven want de school was ook gesloten vanwege de regen. In het weeshuis draait alles natuurlijk wel gewoon door, maar ze vinden het doodgewoon dat je dan ook niet op komt dagen. Zelfs onze kleermaker had de jurken nog niet af: ook door de regen natuurlijk! En vanmiddag is het dan zover: op naar de compound! Ik heb cola-noten voor de Chief gekocht: kan ik niet meer stuk bij hem, en kan hij lekkere rode tanden krijgen.
Als laatste wil ik nog even het rekeningnummer van Kidzactive doorgeven. Ik kan mij namelijk voorstellen dat jullie Louis niet de hele tijd lastig willen vallen met bellen!
1025.63.071, Rabobank Dordrecht. Met voldoende steun kunnen er nog meer klaslokalen gebouwd worden!